Al in 1931, dus nog voordat de Leica II met zijn meetzoekersysteem in productie was, maakte Leitz deze bijzondere lens. Bijzonder vanwege de afwijkende brandpuntsafstand van 7,3 cm, maar vooral bijzonder vanwege zijn grote lichtsterkte van 1:1.9. Zeker voor een lens met een langere brandpuntsafstand dan 5cm is dit erg lichtsterk. Pas in 1933 kwam Leitz bijvoorbeeld met de Summar 5cm 1:2.0, dus iets minder lichtsterk en een kortere brandpuntsafstand.
Het is dan ook één bonk glas. Hij bestaat uit 6 lenzen in 3 groepen. De lens weegt 520 gram en is daarmee bijvoorbeeld 100 gram zwaarder dan de 13,5 cm Elmar.
In de catalogus van 1933 omschrijft Leitz de lens als:
“Bij volle opening een speciaal objectief voor portretten, en voor Sport-, Reportage-, criminele, Nacht en Theaterdoeleinden. Bij diafragmeren naar een kleiner diafragma is het een uitstekend landschapsobjectief, dus algemeen bruikbaar.”
In de praktijk is het bij volle opening een heel zachte lens, vandaar het gebruik als portretlens.
De lens was in 1933 de duurste lens die Leitz in zijn catalogus had. Met zijn 260 Reichsmark was de lens liefst 65 RM duurder dan de nu zo geliefde Thambar 9cm 1:2.2.
Leitz produceerde tussen 1931 en 1942 ruim 7000 exemplaren van de Hektor 7,3 cm 1:1.9 tegen een kleine 3000 exemplaren van de Thambar.
Het meest bijzondere aan de lens is zijn bokeh. Ronde tot ovaalvormige vlekken met een duidelijke rand. Kijk maar eens op: https://www.flickr.com/photos/alexvandoornmenmfotografie/48283559691/in… en https://www.flickr.com/photos/alexvandoornmenmfotografie/48513375496/in…
Leica Camera heeft recent de Thambar opnieuw uitgebracht met dezelfde lenselementen, maar nu gecoat, en in een iets strakkere lenstubus.
Jammer dat ze daarvoor niet de Hektor hebben gebruikt. Vooral vanwege zijn bijzondere Bokeh. Hopelijk gaan ze dat nog eens doen.
